در این روز ابراهیم بن مالک اشتر با 12000 نفر یا به روایت ابن نما با کمتر از 20000 نفر براى جنگ با ابن زیاد از کوفه خارج شد، و مختار نیز به مشایعت او رفت.
لشکر ابراهیم تا کنار نهر خازر در پنج فرسخى موصل حرکت نمود، و آن مکان را لشکر گاه خود قرار داد. عبید اللّه به موصل آمد و آنجا را با سى هزار یا هشتاد هزار سواره تصرف کرد و آماده جنگ با لشکر ابراهیم شد.
شبى که فردایش جنگ شروع مى شد، خواب به چشمان ابراهیم بن مالک نیامد و این کلمات را بارها براى لشکرش تکرار کرد:«ایهاالناس، شمایید انصار دین و شیعه امیرالمؤمنین(علیه السلام)، و این است عبیدالله بن مرجانه قاتل حسین بن على(علیه السلام)، این است که پسر فاطمه زهرا(علیها السلام) را از جرعه اى آب منع کرد در حالى که عیالات و اطفال او فریاد «العطش» مى زدند. او بود که مانع از حرکت پسر پیامبر(صلى الله علیه وآله) شد، و اطراف او را گرفتند تا با لب تشنه شهیدش کردند و عیالات او را مانند کنیزان بر شتران سوار کرده و به شام بردند. به خدا قسم آنچه این ملاعین با ذریه پیامبر(صلى الله علیه وآله) انجام دادند فرعونیان با بنى اسرائیل نکردند».
سپس ابراهیم دعا کرد: خداوند نصرت و پیروزى را نصیب ما فرماید، چون ما براى خون خواهى اهل بیت پیامبر(صلى الله علیه وآله) غضب کرده ایم.
صبح، قسمتهاى مختلف پرچم ها را بازدید نمود و جنگ آغاز شد. سرانجام بعد از چند روز جنگ، و فرار لشکر عبید اللّه بن زیاد، در روز عاشوراى سال 67 هجرى قمرى عبید اللّه به دست ابراهیم بن مالک اشتر نخعى به درکات جهنم شتافت و سر او را براى مختار فرستاد.(1)
________
1-تقویم شیعه، صفحه 317.
لشکر ابراهیم تا کنار نهر خازر در پنج فرسخى موصل حرکت نمود، و آن مکان را لشکر گاه خود قرار داد. عبید اللّه به موصل آمد و آنجا را با سى هزار یا هشتاد هزار سواره تصرف کرد و آماده جنگ با لشکر ابراهیم شد.
شبى که فردایش جنگ شروع مى شد، خواب به چشمان ابراهیم بن مالک نیامد و این کلمات را بارها براى لشکرش تکرار کرد:«ایهاالناس، شمایید انصار دین و شیعه امیرالمؤمنین(علیه السلام)، و این است عبیدالله بن مرجانه قاتل حسین بن على(علیه السلام)، این است که پسر فاطمه زهرا(علیها السلام) را از جرعه اى آب منع کرد در حالى که عیالات و اطفال او فریاد «العطش» مى زدند. او بود که مانع از حرکت پسر پیامبر(صلى الله علیه وآله) شد، و اطراف او را گرفتند تا با لب تشنه شهیدش کردند و عیالات او را مانند کنیزان بر شتران سوار کرده و به شام بردند. به خدا قسم آنچه این ملاعین با ذریه پیامبر(صلى الله علیه وآله) انجام دادند فرعونیان با بنى اسرائیل نکردند».
سپس ابراهیم دعا کرد: خداوند نصرت و پیروزى را نصیب ما فرماید، چون ما براى خون خواهى اهل بیت پیامبر(صلى الله علیه وآله) غضب کرده ایم.
صبح، قسمتهاى مختلف پرچم ها را بازدید نمود و جنگ آغاز شد. سرانجام بعد از چند روز جنگ، و فرار لشکر عبید اللّه بن زیاد، در روز عاشوراى سال 67 هجرى قمرى عبید اللّه به دست ابراهیم بن مالک اشتر نخعى به درکات جهنم شتافت و سر او را براى مختار فرستاد.(1)
________
1-تقویم شیعه، صفحه 317.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر