آیت الله سید ابوالحسن اصفهانى
صاحب کتاب نفیس «وسیلة
النجاة»، در نهم ذیحجّه سال
1365 هجرى قمرى در نجف
اشرف وفات نمود. وى فقیهى
اصولى و رجالى و مشهور مراجع
آن زمان بود، در تاریخ آمده که در
سال 1341 هجرى قمرى دولت
عراق به تحریک بیگانگان مراجع
نجف و کربلا و کاظمین را به
ایران تبعید نمود که در رأس آنها
علامه اصفهانى(قدس سره) بود.
این بزرگوار با استعمارگران
انگلیسى مخالفت شدید مى کرد، به
این جهت که انگلیسى ها مى
خواستند امتیاز نهرین فرات و
دجله را به دست بگیرند و دولت
عراق نیز موافق بود تا به آنها
واگذار کند، ایشان به عنوان
اعتراض از نجف به کربلا آمد،
ولى دولت عراق ایشان را به
ایران تبعید کرد، مردم ایران و
علماء از ایشان استقبال نمودند،
معظم له وارد قم گردید، احمد شاه
با جماعتى از وزراء به دست
بوسى این بزرگوار به قم مشرف
شدند، علامه اصفهانى(رحمه الله)
تقریباً هفت ماه در قم اقامت
داشتند و در طى این مدت به
تدریس و مباحثه مشغول بودند و
فضلاء و دانشمندان از فیوضات
ایشان برخوردار مى شدند، در سن
70 سالگى فرزندش جناب آقاى
سید حسن را بین نماز مغرب و
عشاء به قتل رساندند; این
بزرگوار شخصى صبور بود و داغ
این فرزند را به دل نهاد و قاتل را
عفو کرد و مانند اجداد طاهرینش
صبر نمود.(1)
________
1-حوادث الایام، صفحه287
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر