#حدیث_روز
● پارسایی و عدالت امیرمؤمنان علیه‌السلام
امیرمؤمنان علی علیه‌السلام داستان هدیه آوردن «اشعث بن قیس» را که براى پیروزى بر طرف دعواى خود در محکمه عدل آن حضرت متوسل به رشوه شد، چنین بیان می فرماید:
«شخصى شب هنگام نزد ما آمد با ارمغانى در ظرف سربسته، حلوايى كه آن چنانش ناخوش داشتم كه گويي آب دهان مار بدان آميخته یا زهر مار بر آن ريخته است.
به او گفتم: آيا اين هديه است يا زكات يا صدقه؟ كه زكات و صدقه بر ما اهل بيت حرام است؟
گفت: صدقه و زكات نيست، بلكه هديه است.
پس گفتم: مادرت در سوگ تو بگريد، آيا از راه دين خدا آمده‌اى مرا بفريبى؟ آيا نمى‌فهمى يا ديوانه‌اى يا بيهوده سخن مى‌گويى؟
🔹و اللَّهِ لَوْ أُعْطِيتُ الْأَقَالِيمَ السَّبْعَةَ بِمَا تَحْتَ أَفْلَاكِهَا عَلَى أَنْ أَعْصِيَ اللَّهَ فِي نَمْلَةٍ أَسْلُبُهَا جُلْبَشَعِيرَةٍ مَا فَعَلْتُهُ وَ إِنَّ دُنْيَاكُمْ عِنْدِي لَأَهْوَنُ مِنْ وَرَقَةٍ فِي فَمِ جَرَادَةٍ تَقْضَمُهَا؛ مَا لِعَلِيٍّ وَ لِنَعِيمٍ يَفْنَى وَ لَذَّةٍ لَا تَبْقَى
🔸 بخدا سوگند اگر اقلیمهای هفت‌گانه زمین را با هر چه در زیر آسمان آنها است به من دهند تا خدا را در حد گرفتن پوست جوی از دهان موری نافرمانی کنم، نخواهم کرد.
چرا که این دنیای شما در نزد من از برگ نیم جویده‌ای در دهان ملخی ناچیزتر است.
علی را با نعمت‌های فناپذیر و لذت‌های گذرا و ناپایدار چه کار!»
📚 نهج البلاغه، خطبه 224
👉@shobeiryzanJani
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر